Slaapproblemen baby 11 maanden, probeert zij ons uit?

 In slaapproblemen, Vraag en antwoord

Ons kindje van 11 maanden slaapt ’s nachts heel slecht. Zij huilt heel veel en is gelijk stil als wij op de kamer komen en begint vervolgens te lachen. Wat wij ook proberen zij wil niet slapen! Kan het zo zijn dat zo’n jong kindje ons gewoon aan het uitproberen is?

Effectief machtsmiddel?

Allereerst is het goed na te gaan of je kind iets lichamelijks mankeert waardoor ze zo veel huilt of dat er andere oorzaken zijn? Is ze ziek? Ze krijgt genoeg voeding voordat ze gaat slapen? Als dit allemaal in orde is, dan zou de factor aandacht een grote rol kunnen spelen. Je schrijft dat ze direct stil is en begint te lachen wanneer jullie bij haar gaan kijken. Het lijkt inderdaad alsof ze een zeer effectief machtsmiddel in handen heeft om haar ouders te beïnvloeden. Doordat jullie keer op keer weer bij haar gaan kijken, versterken jullie mogelijk haar huilgedrag. Het is in haar beleving een onderdeel geworden van de slaaproutine en ze verwacht dan ook dat je dit iedere nacht doet. Ze leert op deze manier op negatieve wijze aandacht te krijgen.

Tips slapen

Ik weet niet in hoeverre jullie al tips hebben gekregen en hebben toegepast. Een aantal algemene adviezen kan ik jullie wel geven. Kijk eventueel ook naar het artikel Alles over slaapproblemen kinderen. In dit artikel zijn ook verschillende tips en adviezen opgenomen.

  • Het is erg belangrijk om voorspelbaarheid (en dus een gevoel van veiligheid) voor je kind te creëren. Bedenk welke slaaproutine je wil aanhouden en welke rituelen je kan inbouwen. Je kunt bijvoorbeeld denken aan telkens een boekje voorlezen, hetzelfde slaapliedje zingen, bepaalde knuffels weltrusten wensen, of samen de gordijnen dicht trekken. Vertel tijdens het naar bed gaan stap voor stap op versimpelde wijze wat je gaat doen (kinderen begrijpen meer dan je denkt!) en pas deze routine iedere dag consequent toe.
  • Voor het huilen gedurende de nacht kun je de regel aanhouden dat je je kind bijvoorbeeld maximaal 5 of 10 minuten laat huilen voordat je gaat kijken. Huilt ze langer, dan leg je haar zonder aandacht te geven (niet praten/zingen of oogcontact) terug in bed en je gaat gelijk weer weg. Het is mogelijk dat wanneer jullie deze regel toepassen, het huilen in eerste instantie zal verergeren. Jullie dochter was immers gewend dat jullie snel kwamen als ze huilde! Probeer toch door te zetten en je zal zien dat ze leert zelf weer te gaan slapen. In het consequent zijn schuilt het succes! Het is misschien in het begin inleveren op de nachtrust, maar zie het als investering op de lange termijn! Succes!

Let op: Deze methode is alleen geschikt op het moment dat de slaapproblemen een gevolg zijn van aandacht willen krijgen en het huilen dus ingezet wordt als machtsmiddel. Als er andere oorzaken zijn, of je kind echt nog echt behoefte heeft aan nabijheid, moet mogelijk ingezet worden op het versterken van de band en hechting met de ouders.

Hulpmiddelen bij slaapproblemen kinderen

Soms kan het nuttig zijn om hulpmiddelen in te zetten bij slaapproblemen van je baby of kind. Het nadeel van hulpmiddelen is dat je kind hier ook wat afhankelijk van kan worden, maar soms weegt dit nadeel niet op tegen de voordelen. Ook zijn er experts die zeggen dat een kamer zo donker mogelijk moet zijn. Maar als een lampje voor jouw kind toch effectief is, bijvoorbeeld bij nachtangsten en nachtmerries, moet je dit natuurlijk gewoon inzetten!

Lees ook de artikelen:

Showing 9 comments
  • Kaja
    Beantwoorden

    Wauw, ik schrik hier enorm van. Wat ik in het advies lees, is dat je blijkbaar je kind moet leren dat hij er alleen voor staat in de nacht. Zijn wereld is enkel de zichtbare en tastbare wereld om hem heen. Hij is zich niet bewust dat van een afstand over hem gewaakt wordt. Dus als hij een ongemak heeft (een slechte droom, buikpijn of simpelweg moeite met opnieuw in slaap vallen) dan zou hij volgens dit advies er maar zelf mee moeten dealen. In mijn ogen is dat niet eerlijk. Baby’s zijn nog niet in staat tot zelfregulatie. Ze hebben de aanraking van hun ouder nodig zodat het ‘knuffelhormoon’ hem kalmeert.
    Als je het kind gaat negeren, zal hij uiteindelijk niet meer huilen. Maar dat betekent niet dat hij daarmee geholpen is.
    Er zijn meerdere onderzoekers die adviseren het kind bij voorkeur tot het derde levensjaar in dezelfde kamer als de ouders te laten slapen. Dat is niet per se de oplossing voor het excessief huilen, maar het draagt wel bij aan een gezonde mentale ontwikkeling. Zoek uit of bepaalde voedsel of een lekkende darm ongemakken veroorzaakt, geef hem een veilig en geborgen gevoel en negeer nooit zijn enige communicatiemiddel.
    Mijn dochter heeft ook periodes van vaak huilend wakker worden. Soms is de enige oplossing tijd. Bedenk dat het uiteindelijk minder zal worden en vertrouw op je moederinstinct.

    • Marlous
      Beantwoorden

      Ik ben het helemaal eens met kaja,
      Onze kleine man van bijna 11 maand sliep altijd vrijwel goed ook door, tot zijn 9e maand. Toen kwam er heel veel onrust bij hem, mijn gevoel zeindat hij wel wilde slapen maar hem niet lukte vanwege een sprong of tandjes ect. Hij slaapt in zijn eigen bed bij ons op de kamer, ik wieg hem altijd in slaap dat is 5 minuten en leg ik hem weg.. nu is het vandaag dag 5 dat het heel onrustig is bij hem. dat hij elk uur even wakker is, ik hem pak want hij gaat staan in bed en dan slaapt hij weer verder. Of hij is 4 uur aan een stuk wakker afgelopen nacht van 00.30u tot 04.30u opgeven moment na 2 uur schudden probeer ik m in zijn bedje te leggen hij ligt hooguit paar seconden en komt weer omhoog gaat jammeren dus ga eruit en in de woonkamer zitten hij zit in de box te spelen geen tv aan of iets. Ik vind t erg lastig hoe of wat ik moet doen , overdag slaapt hij keurig in de ochten 1 uur en middag 1.5 uur. Moet ik hem leren zelf in slaapt te laten vallen en niet meer pakke als ie snachts wakker is of heeft iemand een tip?

  • Sara
    Beantwoorden

    Ik vind dit heel dubbel. Ik ben in eerste instantie ook geen voorstander van je kind laten huilen, alhoewel de lange termijn gevolgen wel mee zullen vallen. Denk dat het trauma op hun 30ste echt wel meevalt. Hoe dan ook, ik vind het niet fijn voor m’n kind en zal het dan ook sneller oppakken. MAAR, en dat is dus wat ik tegenstrijdig vind: als ik haar oppak, dan slaapt ze niet. Ze is veilig bij mij, maar komt overduidelijk slaaptekort en is de hele dag niet te genieten. Hoe ga ik hiermee om? Ze slaapt niet bij mij in bed of op onze kamer, ze slaapt niet als ik haar til, ze slaapt dan niet in de draagzak, ze slaapt niet als ze bij mij is… Is dan even laten huilen en ervoor zorgen dat ze voldoende slaapt dan niet toch een betere optie? Zorgt die routine er niet juist voor dat je kind leert dat het ok is om te slapen en dat je ouders er de volgende dag toch gewoon weer voor je zijn? Ik loop nu elke nacht 2-3 uur rond met haar totdat ze doodop is en uiteindelijk slaapt, maar ze mist gewoon 2-3 uur slaap! Is dit goed voor een baby van nog geen jaar oud? Of is ervoor zorgen dat ze slaapt niet een betere optie?

  • Eline
    Beantwoorden

    Ik ben het ook helemaal niet eens met wat beschreven wordt. Door een baby te laten huilen leer je hem m.i. dat hij er alleen voor staat. Wel laten liggen, alle prikkels ontnemen en liefdevol aanwezig zijn. Ook een goed dagritme en laten ontprikkelen|ontladen doorheen de dag lijken me zinvol.

  • Lies Selleslach
    Beantwoorden

    Ik ken verschillende mensen waarvan hun ouders ook dachten dat ‘laten huilen’ een goede manier was. Wel zij zijn nog altijd dit trauma aan het oplossen !
    De baby’s gaan idd na een tijd stoppen met wenen omdat ze meekrijgen dat er toch niemand komt wanneer ze hun vertrouwenspersoon nodig heb waardoor ze later bv. moeilijkheden met hulp vragen, kunnen ontwikkelen, minderwaardigheidscomplex; er komt toch niemand,.. en nog maar te zwijgen over de énorme stress dat ze hierdoor meedragen. Dit wordt in het lichaam opgeslagen. Hoe vermoeiend het ook kan zijn, ik zal m’n kind nooit laten wenen !

    • Kijk op Ontwikkeling
      Beantwoorden

      Zoals in het antwoord te lezen staat, is het (kort) laten huilen alleen een goede methode op het moment dat het huilen echt het gevolg is van uitproberen. Bij baby’s is dit nooit het geval, maar bij een leeftijd van 11 maanden wordt het kindje zich echt bewust van ‘actie en reactie’. Dus is je kindje veilig genoeg gehecht en zijn er geen andere (medische) oorzaken, kan je proberen er achter te komen of je kindje jou aan het uitproberen is.

pingbacks / trackbacks

Leave a Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Neem contact op

Stuur gerust uw vragen en/of opmerkingen

0