Ontstoken amandelen

De neus- en keelamandelen zijn onderdeel van het afweersysteem en helpen bacteriën, virussen en schimmels te weren. De keel – en neusamandelen bestaan uit lymfklierweefsel en dat zwelt op als het afweersysteem actief wordt bij een infectie. De neusamandel is niet direct zichtbaar, de keelamandelen wel.

Behandeling

Bij een ontstoken keelamandel (angina tonsillaris) wordt soms bij heftige verschijnselen een antibioticakuur gegeven; vaak is dit niet nodig, temeer daar er vaak een virale oorzaak is en een virus is niet met antibiotica te behandelen.

Operatieve verwijdering

Op zich zijn vergrote amandelen geen reden voor operatieve verwijdering, het zijn ten slotte onze eerste afweerstations bij bovenste luchtweginfecties. Soms echter, als zij zelf een bron van steeds weer terugkerende infecties zijn, worden zij wel verwijderd door de KNO- arts. Deze is daar tegenwoordig veel terughoudender in dan in het verleden. Met name de vergrote neusamandel verdwijnt vaak spontaan na de kleuterleeftijd.

Verschijnselen

Verschijnselen van een chronisch ontstoken neusamandel kunnen o.a. zijn: Snurken, met open mond lopen, chronisch verkouden zijn, frequente oorontstekingen, slecht eten en groeien.

Verschijnselen van een chronisch ontstoken keelamandel kunnen o.a. zijn:
Frequente keelpijn, slikproblemen, slecht eten, slechte adem.
Overigens wordt keelpijn lang niet altijd door een keelontsteking veroorzaakt: meestal speelt een simpele verkoudheid hierbij een rol!

Bron afbeeldingen: westfriesgasthuis.nl, nko-sintniklaas.be, neuskeeloor-gent-associatie-maria-middelares.be